WIJN
Rosé
Patrick Fievez
De verkoop van roséwijnen blijft stijgen, zowel in de particuliere consumptie als in de horeca, hoewel deze laatste nog steeds afhankelijk is van het weer. Gezien de temperaturen die we deze zomer hebben gekend, is het niet zeker dat dit jaar een groot wijnjaar zal worden. In het nieuws hebben we een vereniging ontdekt die “rosés de terroir” wil promoten, met als doel aan te tonen dat bepaalde wijnen van deze kleur een stijl, een karakter en een rijpingspotentieel hebben, die verschillen van die welke vaak als ‘zwembadwijnen’ worden omschreven. En ook dat rosés niet alleen aperitiefwijnen zijn. Dat ze ook een echt alternatief kunnen zijn als begeleiding bij vele gerechten.
In februari 2020 lanceerde Tavel, een cru uit het Rhônedal sinds 1936, deze oproep, die de basis vormde van een nieuwe vereniging, de ‘Rosés de Terroirs’. De jonge vereniging is van mening dat rosé inmiddels een volwaardige wijn is geworden – en geen ‘bastaardwijn’ zoals zijn tegenstanders nog steeds beweren – maar merkt op dat rosé nog een plaats moet veroveren in de wereld van de terroirwijnen. Het idee van de producenten van Tavel krijgt navolging. En in maart van dit jaar werd de ‘Association Internationale des Rosés de Terroirs’ geboren. Ze werd gecreëerd door enkele tientallen wijnbouwers uit verschillende benamingen. Naast de Tavel (vertegenwoordigd door tien producenten en drie coöperatieve kelders) vinden we die van Bandol, Côtes de Provence, Côtes de Toul, Costières de Nîmes, Faugères, Rosé des Riceys en de Italiaanse Bardolino Chiaretto. Het doel is navolging te creëren voor deze stijl en originele jaargangen te produceren die buiten de norm vallen. Dit baanbrekende collectief nodigt nu makers van ‘rosés de terroirs’ uit de hele wereld uit om zich bij het collectief aan te sluiten. En we kunnen denken aan andere benamingen die in dezelfde richting evolueren. Bijvoorbeeld Bordeaux Clairet, Collioure uit Roussillon, Marsannay uit Bourgogne, Cerasuolo d’Abruzzo uit Italië, bepaalde rosés uit Portugal, de vertrouwde Spaanse benaming uit Castilla-Leon, Cigales. In november vindt een coöptatieproeverij plaats. Vanaf januari 2022 zullen dan een aantal wijnjaren worden geselecteerd en gepromoot. Maar wat zijn de criteria voor lidmaatschap van deze vereniging? De wijnen moeten zeer divers zijn (kleur, smaak), een verhaal vertellen dat verband houdt met de plaats waar ze geboren zijn en met de persoonlijkheid, het talent, van de producent. Zij moeten ook ten minste één jaar oud zijn, waardoor de meeste roséwijnen, die binnen het jaar moeten worden gedronken, zijn uitgesloten.
Is er vraag van consumenten en professionals uit de restaurantsector naar dit type rosé? Jérémy Arnaud, stichtend directeur van de vereniging, beantwoordt deze vraag: “We lijken een verschuiving te zien in de verwachtingen van consumenten ten aanzien van alternatieve aanbiedingen voor roséwijnen. En onder de bevraagde chefs bestaat belangstelling voor dit soort wijn, die hen ertoe zou kunnen aanzetten nieuwe combinaties te maken met hun culinaire creaties. In het algemeen staan zij zeer open voor alles wat nieuw is in de wijnwereld. Sommigen van de nieuwe generatie zijn zelfs ‘helemaal gek’ op rosés de terroir. Maar als het woord ‘terroir’ geloofwaardigheid verleent aan rosés, moeten zij hun verschil bewijzen via bijvoorbeeld oude millésimes.
Blindproeverij van geselecteerde (medaillewinnende) roséwijnen van het Concours Mondial de Bruxelles, met acht soorten gerechten gepresenteerd door een chef. Dit is de oefening die we zopas hebben gevoerd in L’Aquila, in de Italiaanse regio Abruzzo, waar één van de beste rosés van het land, Cerasuolo d’Abruzzo, wordt gemaakt. Na eerst zonder begeleiding te hebben geproefd, werden de beste rosés gekozen door te anticiperen op de combinatie die ons werd voorgeschoteld uit de reeks geselecteerde gerechten: tapas, rauwe vis, gekookte vis, charcuterie, vleesbereidingen, gekruide bereidingen, kazen en desserts. Wat kunnen we leren van deze unieke proeverij? In de eerste plaats het eclecticisme van de gepresenteerde rosés uit acht Europese landen. Frankrijk behaalde de eerste plaats in vijf categorieën. Bij tapas (Cellier de Marrenon, cuvée ‘Petula’, Luberon), rauwe vis (Gardian grenache-cinsault, IGP Côtes de Béziers), gekookte vis (Rosé d’une nuit, Sasu Fonjoya Delta (Languedoc Saint Saturnin), charcuterie (Bordeaux rosé, Producta Vignobles) en desserts (Pineau des Charentes rosé, Raymond Bossis). Italië kwam als eerste uit de bus bij de vleesbereidingen (lamsbrochette en rundvlees in olijfolie) met een Cerasuolo d’Abruzzo, ‘Karma’ van Azienda Agricola Chiusa Grande, die unanieme bijval kreeg van de jury. Een Spaanse wijn, Casa de Llana Alma rosé uit de DO Ribera del Jucar (Castilla la Mancha), overtuigde de jury als begeleiding bij gekruide bereidingen. Bulgarije wint bij de kazen met de Quantum rosé pinot noir-syrah (Domaine Boyar). En wat te denken van de Provence, het paradepaardje van de rosé, een wereldreferentie zelfs? Een Côtes de Provence komt op de tweede plaats bij de gekookte vis. En dat is alles… Is Provençaalse rosé dan toch alleen maar een aperitiefwijn?
Google+
Your name
Your e-mail address
Name receiver
E-mail address receiver
Your message