Mons, aan het einde van een kleine weg ligt een grote loods. Als de poort openschuift, geeft de overweldigend heerlijke specerijengeur aan dat we juist zijn. Rudy Smolarek lacht als ik zeg hoe fantastische ik de geur vind.

Rudy: “Er liggen hier in het magazijn meer dan 400 verschillende specerijen en 3000 ingrediënten/smaakmakers uit de hele wereld. In een kamer ernaast staan de ‘mélanges’. Het overgrote deel daarvan mengen we exclusief voor een chef. Dat is onze kracht, nieuwe, originele mélanges maken op basis van oude recepten. Een aantal werden ondertussen klassiekers die voor iedereen te koop zijn in delicatessenwinkels, horecaspeciaalzaken en op onze website.”

Terwijl ik langs de rekken loop en Rudy me de meest wonderlijke specerijen en ingrediënten toont, bedenk ik dat chefs dit magazijn als de ‘grot van Ali Baba’ zien. Is Rudy een alchemist?

Rudy: “Nee, nee, ‘assembleur d’épices’. Ik breng ingrediënten samen tot een geurig én smaakrijk geheel. Ik weet niet hoeveel ‘épices’ er zijn in de wereld, het stopt nooit, er komen altijd nieuwe bij. Je moet steeds zoeken naar nieuwe planten en vertrekken van hun botanische naam. Zo is de szechuan-peper geen peper, maar de bes van een citrusvrucht. Er zijn nu 250 variëteiten ervan bekend in de wereld, in Europa worden er slechts een zestal van gecommercialiseerd en zijn we maar met een vijftal invoerders. Ik kreeg recent een berichtje van onze lokale agent in Taiwan, zij bracht me op het spoor van een nieuwe ‘peper’, een bes van verveine (citroenverbena) met een gepeperde smaak, geen echte peper dus. Er zijn veel ‘valse’ pepers, bessen allerhande met een peperige smaak.”